Archiwalna strona Roztoczańskiego Parku Narodowego.


Zapraszamy do naszej nowej strony: rpn.gov.pl


Czynna ochrona zagrożonych gatunków flory w Roztoczańskim Parku Narodowym

Każdego roku na terenie Parku podejmowane są działania mające na celu ochronę stanowisk roślin określanych w planie ochrony parku jako gatunki specjalnego zainteresowania. Polegają one m.in. na poprawie warunków świetlnych poprzez usuwanie roślinności zielnej, krzewów i drzew oraz zapobieganie sukcesji. Wiele gatunków wymaga również zabezpieczenia przed zgryzaniem, tratowaniem czy wydeptywaniem przez zwierzęta, i w tym celu stosuje się grodzenia.

Wiosną tego roku ogrodzono jedyne na terenie Parku stanowisko rojownika, który w ostatnich latach był sukcesywnie zgryzany przez jelenie. Na efekty nie czekaliśmy długo, bo kontrolując to stanowisko w lipcu zaobserwowaliśmy kwitnienie kilku osobników oraz obecność kilkudziesięciu młodych rozet (fot. 1).

Turyści wędrujący Traktem Florianieckim na pewno zauważyli barierki ustawione wzdłuż drogi, które mają za zadanie zabezpieczyć jednego z najpiękniejszych storczyków występujących na terenie Parku tj. kruszczyka rdzawoczerwonego (fot. 2).

Przywoływana w naszych notatkach klimatyczno-hydrologicznych susza drastycznie osłabiła kondycję drzewostanów Parku oraz niektórych gatunków roślin, których okres pojawu przypadł na lipiec i sierpień. Wskutek suszy zaczęły obumierać, zazwyczaj dość odporne na brak wilgoci kruszczyk rdzawoczerwony (fot. 3) i podejźrzony (rutolistny i marunowy – fot. 4a,b). Jedyne w Parku stanowisko podejźrzona rutolistnego udało się uratować dzięki kilkukrotnemu podlewaniu (fot. 5). To samo zrobiono na stanowisku wzmiankowanego storczyka, choć nie wszystkie osobniki udało się przed suszą ocalić (fot. 6).

Wdrażamy również działania mające na celu ochronę przed zarastaniem krzewami i drzewami muraw ciepłolubnych (kserotermów i muraw napiaskowych) wraz z ich bogactwem florystycznym (m.in. obuwikiem pospolitym, goryczuszką orzęsioną, wspomnianym już rojownikiem pospolitym), poprzez koszenie w odpowiednich terminach oraz wypasanie przy udziale konika polskiego. Przy okazji, nasze herbowe zwierzę można skutecznie obserwować również w innych udostępnionych obszarach Parku, m.in. na Białym Słupie i w Kosobudach (fot. 7).

Opracowanie:
RPN/Dział Ochrony Przyrody
Tekst i fotografie: Klaudia Łopuszyńska-Stachyra

Czynna ochrona flory dofinansowana jest ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Lublinie